سرگئی و ویولتا بیدا، که با پرچم روسیه در المپیک شرکت کردند، وقتی به آمریکا رفتند و حمله روسیه به اوکراین را محکوم کردند، می‌دانستند که شاید هرگز به مسکو بازنگردند.
اما اکنون، روسیه حکم دستگیری‌شان را صادر کرده است و تحت تعقیب قرار دارند.
به گزارش وال‌استریت ژورنال، این زوج شمشمیرباز در المپیک توکیو در سال ۲۰۲۱ نماینده روسیه بودند و سرگئی با کسب مدال نقره المپیک، نشان لیاقت میهن‌پرستی را از دست ولادیمیر پوتین، رئيس‌جمهوری روسیه، دریافت کرد. اما در اوایل سال ۲۰۲۳ این زوج دو تصمیم سرنوشت‌ساز گرفته بودند: قصد داشتند ازدواج کنند و از روسیه به آمریکا بروند.
Instagram/bidasergey
وقتی به آمریکا رسیدند، امیدوار بودند با پرچم خانه جدیدشان در بازی‌های المپیک ۲۰۲۴ پاریس شرکت کنند. اما فدراسیون شمشیربازی آمریکا از آن‌ها خواست نامه‌ای امضا کنند و حمله روسیه به اوکراین را محکوم کنند.
بنابراین، سرگئی و ویولتا بیدا با پر کردن جاهای خالی فرم در واقع نوشتند اقدام‌های روسیه را «آشکارا تقبیح می‌کنند» و از ممنوعیتی که فدراسیون شمشیربازی آمریکا علیه تبعه‌های روس و بلاروس موافق جنگ اوکراین وضع کرده است حمایت می‌کنند. این امضا به آن‌ها اجازه می‌داد در مسابقات شمشیربازی در آمریکا شرکت کنند، و علاوه بر این، آن‌ها را به پناهجو تبدیل کرد.
Read More
This section contains relevant reference points, placed in (Inner related node field)
وقتی خبرگزاری دولتی تاس روسیه چند هفته بعد نام این زوج را در فهرست مجرمان تحت تعقیب منتشر کرد، ناگهان برنامه‌شان برای ماندن در آمریکا قطعی‌تر شد.
سرگئی ۳۰ ساله در مصاحبه‌ای گفت: «این‌جا احساس آزادی بیشتری می‌کنم. آزادانه‌تر نفس می‌کشم.»
ده‌ها ورزشکار روس برای حفظ جایگاهشان در رقابت‌ها درصدد بوده‌اند ملیتشان را تغییر دهند. بنا بر اعلام روسیه، از آغاز جنگ اوکراین تا تابستان ۲۰۲۳، حدود ۷۰ ورزشکار، از جمله دست‌کم ۴۵ ورزشکار المپیک، تغییر تابعیت داده‌اند.
سرگئی و ویولتا بیدا، همراه شمشیرباز دیگری به نام کنستانتین لوخانوف که در سال ۲۰۲۲ مخفیانه به کالیفرنیا نقل مکان کرد، جزو معدود ورزشکاران روس‌اند که موضعی قاطع علیه اقدام‌های روسیه گرفته‌اند. بسیاری از ورزشکاران روس درباره تمایل کلی‌شان به صلح صحبت کرده‌اند، اما بیشترشان از انتقاد از دولت روسیه یا تهاجم به اوکراین خودداری کرده‌اند.
Instagram/bidasergey
این زوج شمشیرباز می‌گویند از جزئیات اتهام‌ها مطلع نیستند. وکیل آن‌ها معتقد است اتهام‌های طرح‌شده به عضویت آن‌ها در ارتش و گارد ملی روسیه مرتبط است، که اکثر ورزشکاران روس از این طریق بودجه لازم برای آموزش و تمرین را دریافت می‌کنند. برخلاف سرگئی و ویولتا بیدا، هیچ حکم و قرار تعقیبی برای لوخانوف اعلام نشده است.
سرگئی بیدا و کنستانتین لوخانوف همچنان امیدوارند به المپیک پاریس برسند، گرچه هنوز مسیر روشنی در پیش ندارند. اما ویولتای ۲۹ ساله که باردار و منتظر تولد اولین فرزندشان است ناچار شد از المپیک امسال تابستان صرف‌نظر کند.
لوخانوف ۲۵ ساله در فوریه ۲۰۲۲ برای عمل جراحی لگن به آلمان رفته بود که در اخبار دید نیروهای روسیه به مرز کریمه سرازیر شده‌اند. او همان‌جا تصمیم گرفت که به کشورش بازنگردد.
او در دسامبر ۲۰۲۲ در اینستاگرام نوشت: «من با این جنگ مخالفم، نمی‌خواهم با این جنگ مرتبط باشم. از تمام اوکراینی‌ها، و همین‌طور شمشیربازها و سایر ورزشکاران اوکراینی اعلام حمایت می‌کنم. متاسفانه، پیش‌تر نمی‌توانستم علنی در این مورد صحبت کنم.»
نه سرگئی و نه ویولتا هرگز تصور نمی‌کردند که زندگی‌شان دستخوش چنین تغییری شود. آن‌ها وقتی بچه بودند در اردوهای تمرینی با یکدیگر آشنا شدند. مسیر هر دو آن‌ها از همان کودکی به سمت المپیک بود. مادربزرگ سرگئی برنده مدال طلای شمشیربازی در سال ۱۹۶۰ بود و پدربزرگش در سال‌های ۱۹۶۴ و ۱۹۶۸ عضو تیم ملی واترپلوی اتحاد جماهیر شوروی بود. مادرش نیز شمشیرباز و به المپیک راه یافته بود.
Instagram/bidasergey
ویولتا با باله و ژیمناستیک شروع کرد و در سن ۱۲ سالگی سراغ شمشیربازی رفت. طی دو سال، به مسابقات کشوری راه یافت و رویایش این بود که لباس تیم ملی کشورش را به تن کند.
سرگئی و ویولتا در المپیک توکیو به یکدیگر نزدیک‌تر شدند و وقتی به روسیه بازگشتند، رابطه‌ای عاشقانه داشتند. آن‌ها در فوریه ۲۰۲۳ ازدواج کردند و سپس، کشور را به مقصد آمریکا ترک کردند. اما این سوال بزرگ برایشان مطرح بود که آیا قادر خواهند بود به شمشیربازی ادامه دهند.
بزرگ‌ترین رویدادی که سرگئی پس از ترک روسیه در آن شرکت داشته است مسابقات کشوری شمشیربازی آمریکا در تابستان گذشته بود، البته پس از اینکه بیانیه ضدجنگ را امضا کرد.
با نزدیک‌تر شدن به المپیک پاریس، اشتیاق رقابت و میدان مسابقه در سرگئی بیدار شده است. اگر بتواند به بزرگ‌ترین میدان مسابقات شمشیربازی بازگردد، آماده است از تمام وجودش مایه بگذارد و برای کشوری که به‌عنوان وطن انتخاب کرده است افتخارآفرینی کند.
او می‌گوید: «ورزش برای ما تفریح نیست. ورزش خود زندگی است.»
